Jak przebiega wizyta u psychologa-psychoonkologa? Czy trzeba się do niej specjalnie przygotować?
Podczas wizyty poproszę o przedstawienie okoliczności, które Ciebie sprowadzają.
Psychoonkologia to taka dziedzina nauki i praktyki klinicznej, która funkcjonuje w kontekście diagnostyki i leczenia onkologicznego. Służy łagodzeniu psychicznych skutków tychże.
Psycholog chce poznać sytuację zgłaszającej się osoby opisaną obiektywnymi faktami, przede wszystkim jednak chce poznać stosunek pacjenta do przeżywanej sytuacji. Bada też, jaki wzorzec myśli, emocji i zachowań wytworzył się w tym kontekście i czy służy on psychicznemu dobrostanowi.
Zwraca uwagę na intensywność i zdolność regulowania stanów emocjonalnych, o których wiemy, że wpływają na naszą sprawność, witalność, skuteczność, jasność myślenia i decyzyjność, a nawet na naszą ekspresję fizyczną, ruchową, wpływają na jakość naszych kontaktów z ludźmi. Mowa tu szczególnie o strachu czy lęku, o gniewie, o smutku i żalu.
Spojrzenie z dystansu
Psycholog obserwuje, jak reagujesz na potencjalne przeciążenie stresem, na życiowy kryzys. Używa w pracy techniki wywiadu klinicznego i obserwacji, niekiedy także narzędzi psychologicznego pomiaru, czyli skal, kwestionariuszy i testów. Na bieżąco udziela informacji o badanych procesach psychicznych i informuje o ich wpływie na jakość zdrowia i życia. Wszystko po to, żeby w konsekwencji – jeśli to konieczne – zaoferować wskazówki lub pomoc dostosowaną do Twoich potrzeb i możliwości.
Obserwujący taką konsultację z zewnątrz zauważyłby, że jest to uważna rozmowa dwóch osób, przeprowadzona w bezpiecznych warunkach, niekiedy z wykorzystaniem ćwiczeń – angażujących myśli, emocje, czasem także ciało. Wszystko po to, by ewentualnie zapobiec utrwaleniu się wyczerpujących mechanizmów radzenia sobie, o których mowa była powyżej, i otworzyć się na możliwości stosowania innych, tzw. konstruktywnych.
Bez błędu
Udział i skorzystanie z konsultacji u psychologa psychoonkologa jest możliwy bez specjalnego przygotowania. Oczywiście, jeśli przed wizytą – samodzielnie czy w rozmowie z bliskimi – przyjrzysz się poruszonym powyżej aspektom, wykonasz osobistą pracę, która podczas konsultacji z pewnością zaowocuje. Tak właśnie buduje się zasoby.
Warto na przykład przeanalizować, co nowego, innego pojawiło się w nastroju lub w sposobie myślenia na skutek diagnozy onkologicznej czy pierwszych oznak choroby, a także zastanowić się nad swoimi obecnymi potrzebami i ewentualnymi trudnościami w ich zaspokojeniu.
Najważniejsze to dać sobie szansę i wyjść do świata po pomoc, jeżeli jej potrzebujesz.
